ادبیات پارسی

بستری برای انتشار دلنوشته هایم

ادبیات پارسی

بستری برای انتشار دلنوشته هایم

در این بلاگ جلوه های زیبای ادبیات و اشعار پارسی را با متون و داستان های زیبای ادبی به نمایش خواهیم گذاشت.

دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
بایگانی
پیوندهای روزانه

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ادبیات» ثبت شده است

۲۳
دی

مسابقات انشای نماز هر ساله توسط اداره آموزش و پرورش برگزار می شود که شامل دو بخش نوشتن انشای ادبی با موضوع نماز و صحیح خوانی نماز است.

این مورد ، یکی از کار های من در این زمینه هستش که در سطح آموزش و پرورش ثبت شده و در صورت کپی برداری، مورد دوم حذف خواهد شد.
 

 
برای مشاهده ی انشای نماز به ادامه ی مطلب بروید

 

۲۳
دی

انشاء به معنی ایجاد کردن،پرورش دادن،ابداع و خلق کردن است و آنچه را که امروزه فن انشاء گفته میشود از نخستین معنای آن(ایجاد)گرفته شده است. انشاء به معنی نظم دادن به فکر به معنی ایجاد کلام و سخن و نگارش آن است.
معادل فارسی انشاء دبیری است که به معنی منشیگری و کتابت میباشد.در اصطلاح ادبیات انشاء عبارت از نگارش جملات و عباراتی است که افکار نویسنده را به صورتی روشن و زیبا بیان کند که خواننده آنها را به سهولت بفهمد و برایش خوشایند و مطلوب باشد.


هدفهای آموزش انشا

1)دانش‌آموزان بتوانند آنچه را که می‌اندیشند و می‌خوانند به دیگری بگویند و بنویسند.

2)دانش‌آموزانی که تخیل قوی و استعدادی بیشتر در نویسندگی دارند بشناسیم و در مسیری صحیح هدایت کنیم... بقیه در ادامه مطلب


۲۱
دی

1)توصیفی یا وصفی:

ساده‌ترین نوع انشاء است دانش‌آموز چیزهایی را که در اطراف خود می‌بیند یا می‌شنود یا احساس می‌کند وصف و تعریف می‌نماید.

2)گزارش‌نویسی:
برخی گزارش‌نویسی را نوعی انشای نقلی به حساب می‌آورند.

وقتی دانش‌آموزان به گردش علمی می‌روند معلم می‌تواند از آنها بخواهد که گزارش از آن روز تهیه کند.غالباً برای تهیه گزارش نیاز به تحقیق،سؤال و جستجو میباشد.

3)انشای نقلی:برای بیان سرگذشت خود یا دیگران به کار میرود یا معلم میتواند برای آموزش انشای نقلی تمرینات زیر را انجام دهد داستان‌گویی،نوشتن خلاصه متن خوانده شده نوشتن خلاصه کارهایی که در زمان معینی انجام شد مثلاً روز جمعه چه کار کرده.


۲۱
دی
گویی هوا دریایی از تاریکی و سرما شده و نور ها فقط به سوی سفیدی تمایل دارند. همه چیز آرام است... جهان با همه ی صدا های دلخراشش گویی همچون درختان در خواب است... یا شاید برای مدتی مرده است.ابر هم گویی با مرگ زمین خوشحال است و هدیه می دهد ؛ و جهان را سفید پوش می سازد. و با آمدن بهار و زنده شدن زمین... اشک می ریزد. پس چه دشمنانی اند این ابر و زمین. و تمام داستان هستی ، ماجرای دشمنی های ابر و زمین است. گاه زمین با دیدن اشک ابر ، سبز می پوشد و شاد می شود و گاه ابر با مرگ زمین ، نقل و نبات میهانی می دهد. اما افسوس که نفس ابر و لاشه ی زمین هر دو سرد و تاریک اند.